Na wapenstilstand met Israël moet Hezbollah zich opnieuw organiseren
Libanezen vierden deze week feest na het staakt-het-vuren met Israël, ook sympathisanten van Hezbollah. Maar voor Hezbollah lijkt er weinig reden om opgetogen te zijn. De militante beweging is politiek en militair verzwakt na het verlies van haar belangrijkste leiders en de verwoesting van infrastructuur.
Hezbollah stemde in met de wapenstilstand na ruim een jaar strijd met Israël. In de eerste dagen is het fragiele bestand meermaals geschonden, maar massale Israëlische bombardementen op Beiroet, in de Bekaa-vallei en in Zuid-Libanon blijven uit. Hezbollah kan zich dus opnieuw gaan organiseren.
De Israëlische premier Netanyahu zei dat Hezbollah "tientallen jaren terug in de tijd is gestuurd". Volgens bronnen binnen Hezbollah zouden er zo'n 4000 strijders gedood zijn. Ook heeft Israël veel voorraden, zoals wapendepots, weten te vernietigen.
'Niet uitgeschakeld'Hezbollah zal moeten onderzoeken hoe Israël de organisatie zo pijnlijk heeft kunnen raken. De Israëlische geheime dienst heeft diep weten te infiltreren, waardoor het gecoördineerd duizenden piepers en portofoons liet ontploffen. Ook wist Israël de verblijfplaatsen van bijna alle belangrijke leiders te achterhalen en hen te liquideren.
Maar Hezbollah ziet zichzelf niet als een verliezer van deze oorlog. Tot op het laatst wisten ze raketten op Tel Aviv af te vuren. Bij het grondoffensief kwam het leger niet diep het zuiden in. "Bovendien is het Israël niet gelukt om Hezbollah uit te schakelen", zegt Marina Calculli, universitair docent aan de Universiteit Leiden en Hezbollah-kenner.
Zo zag het grondoffensief in het zuiden van Libanon eruit:
De groepering raakte de belangrijkste voorman, Hassan Nasrallah, kwijt. Dertig jaar lang gaf hij leiding aan de organisatie en hij vormde Hezbollah om tot een invloedrijke politieke speler in Libanon en de regio en tot een goed getrainde beweging, met dank aan bondgenoot Iran. Hij werd gezien als een charismatisch spreker, die ook bij tegenstanders buiten Libanon werd gerespecteerd.
Maar hij is niet onvervangbaar, zegt Calculli. "Hezbollah is een flexibele en gedecentraliseerde organisatie, die ook zonder leider kan functioneren. Ze zullen zich opnieuw moeten organiseren." Intussen is Naim Qassem aangesteld als vervanger. De groepering is dus niet zomaar verdwenen, ook al zijn ze er slechter aan toe dan na de oorlog in 2006 met Israël.
Hezbollah is bovendien een belangrijk onderdeel van de Libanese samenleving. Het is niet alleen een militante organisatie met gewapende leden, maar ook een politieke partij met parlementsleden en burgemeesters. Ook verzorgt het op grote schaal sociale diensten, zoals gezondheidszorg, die toegankelijk is voor iedereen.
Grote verwoestingNa maanden van geweld krijgt de Libanese bevolking nu wat ademruimte. Er zijn zeker 3700 doden gevallen en meer dan een miljoen inwoners zijn gevlucht. Het Israëlische leger heeft veel civiele infrastructuur aangevallen, zoals huizen, winkels en scholen. In dorpen in het zuiden en de buitenwijken van Beiroet treffen bewoners grote verwoesting aan. De schade wordt geschat op miljarden dollars.
Na het staakt-het-vuren gingen inwoners massaal terug naar het zuiden:
Nu is afgesproken dat Hezbollah zich moet terugtrekken uit het zuiden en dat het Libanese leger en internationale waarnemers daarvoor in de plek moeten komen. In de praktijk zal dat niet zo makkelijk gaan, omdat veel inwoners van het zuiden aanhangers zijn van Hezbollah of zelf deel uitmaken van de organisatie. Ook binnen het Libanese leger is er loyaliteit aan Hezbollah.
Hezbollah zal voorlopig de wapens niet meer willen oppakken, denkt arabist Leo Kwarten. Een dag na 7 oktober begon Hezbollah met het afvuren van raketten op Israël uit steun voor Hamas en de Palestijnse bevolking in Gaza. "Hezbollah had geen zin in een krachtmeting met Israël, maar voelde dat ze het verplicht waren aan hun status."
De groepering heeft zich immers altijd opgeworpen als verzetsgroep tegen Israël en werd om die reden opgericht in de jaren 80, toen Israël het zuiden van Libanon bezette. Dat mengen in de strijd "hadden ze beter niet kunnen doen", zegt Kwarten. "Wat betreft Gaza hebben ze hun eisen moeten bijstellen."