Rechten burgers vaker ingeperkt met noodmaatregelen, soms langdurig
Burgemeesters grijpen vaker naar noodmaatregelen waarmee rechten van burgers kunnen worden ingeperkt, blijkt uit data-onderzoek van de NOS. Dat betekent dat burgers sneller preventief kunnen worden gefouilleerd en er gebieds- en samenscholingsverboden kunnen worden ingesteld.
Het gaat om noodverordeningen en veiligheidsrisicogebieden. "Het lijkt wel of je als gemeente niet meer meetelt als je ze niet hebt", zegt hoogleraar recht Jan Brouwer van de Rijksuniversiteit Groningen.
In 2012 waren er nog zeven van dit soort maatregelen in zes gemeenten; dit jaar waren dat al 77 besluiten in 38 verschillende gemeenten. Dat is inclusief verlengingen.
In sommige gevallen worden de noodmaatregelen en de veiligheidsrisicogebieden permanent ingezet, terwijl ze zijn bedoeld om tijdelijk te worden opgelegd.
Maar burgemeesters vinden het een noodzakelijk middel. "Als wij preventief fouilleren, levert dat tientallen wapens op", zegt burgemeester Bert Wijbenga van Vlaardingen, waarvan een groot deel tot veiligheidsrisicogebied is verklaard.
CoronatijdVooral het aantal veiligheidsrisicogebieden nam sterk toe: dat vertienvoudigde sinds 2012. Ook het aantal noodverordeningen nam toe, maar vooral in coronatijd, toen de landelijke coronaregels daarin werden vastgelegd. Maar ook zonder de corona-verordeningen nam het aantal het afgelopen decennium toe.
De toename komt vooral door de wens om maatregelen tegen wapenbezit onder jongeren te nemen. Een minder groot deel van de toename komt door protesten, waaronder die tegen azc's, en door risicovolle voetbalwedstrijden.
Sommige noodmaatregelen gelden maar één dag, zoals noodverordeningen rond een voetbalwedstrijd en een demonstratie. Maar zeker veiligheidsrisicogebieden kunnen veel langer van kracht zijn.
Zo gelden in Nissewaard al jarenlang verschillende veiligheidsrisicogebieden die telkens met een jaar worden verlengd. De Amsterdamse burgemeester Halsema besloot recent nog een groot deel van de binnenstad voor een paar maanden tot veiligheidsrisicogebied uit te roepen, vanwege "wapengerelateerde incidenten". Daardoor mag de politie preventief fouilleren, ook zonder concrete verdenking.
Dat maakt het een ingrijpend instrument, terwijl het makkelijk kan worden ingezet, zegt Brouwer van de Rijksuniversiteit Groningen. "Voor langere tijd mag iedereen die in zo'n gebied rondloopt gefouilleerd worden, ook iemand die nietsvermoedend zijn hond uitlaat."
"Dit wijst op het normaliseren van verregaande bevoegdheden, ook als dat niet mag", zegt Gerbrig Klos, teamleider mensenrechten bij Amnesty International.
Burgemeesters, politie en justitie zijn de "zwaarte van de bevoegdheid een beetje uit het oog verloren", stelt Joost Keemink, als adviseur bij het Genootschap van Burgemeesters belast met veiligheid en crisisbeheersing. "In de praktijk kunnen ook minder ingrijpende bevoegdheden volstaan, of de bevoegdheden die de politie sowieso heeft."
Iedere week raakOok de gemeente Vlaardingen krijgt die kritiek, erkent burgemeester Wijbenga. "Maar er zijn te veel mensen die het normaal vinden met een wapen op pad te gaan. In de rapporten van de politie is het iedere week raak."
Het preventief fouilleren gebeurt zorgvuldig, en met maatregelen tegen etnisch profileren, benadrukt de burgemeester. "De controles gaan a-select, dus ongeacht leeftijd of huidskleur: iedereen wordt gecontroleerd." Een aparte waarnemer controleert of dat netjes gaat.
In de praktijk hechten veel mensen volgens hoogleraar Brouwer ook meer aan hun veiligheidsgevoel dan aan hun privacy. "Toen het veiligheidsrisicogebied in 2002 in de wet kwam, hoorde je die bezwaren veel meer. Nu vinden mensen het vooral belangrijk dat hun woonomgeving veiliger wordt."
Moeilijk afschalenHet is alleen wel de vraag wanneer je zo'n maatregel weer afschaalt, zegt Brouwer. "Als je veel wapens vindt tijdens fouilleeracties, kun je redeneren: blijkbaar is het nog onveilig, we gaan ermee door. Maar als de situatie veiliger wordt, hoor je ook dat dat juist een reden is om ermee door te gaan."
Dat blijkt ook in Nissewaard, waar de veiligheidsrisicogebieden werden ingesteld vanwege steekincidenten. "Deze incidenten zijn verminderd, maar we kunnen niet aantonen dat het hierdoor komt", erkent een woordvoerder. Desondanks werden de gebieden dit jaar weer verlengd.
Amnesty International zegt al jaren klachten te ontvangen over fouilleeracties. "Ook zien we dat de politie demonstranten om hun ID vraagt, omdat ze zich in een veiligheidsrisicogebied bevinden. Dat heeft niets te maken met het bestrijden van wapengeweld", aldus Klos van Amnesty.
Burgemeester Wijbenga is vastbesloten." Vlaardingen mag niet afglijden naar een politiestaat, en dat zal ook niet gebeuren. Maar het moet wel veiliger worden in Vlaardingen."
VerantwoordingVoor dit artikel deed de NOS uitgebreid data-onderzoek, waarbij we geautomatiseerd besluiten tot het instellen van een veiligheidsrisicogebied of noodverordening hebben verzameld. We keken naar dit type maatregelen omdat gemeenten verplicht zijn deze te publiceren. (Bij zogenoemde noodbevelen, die ook ingrijpend kunnen zijn, hoeft dat niet.)
Publicatie is dan wel verplicht; de manier waarop verschilt in de praktijk enorm. We verzamelden daarom zoveel mogelijk documenten uit vier relevante overheidsbronnen (Officiële Bekendmakingen, Open Overheid, Lokale Regelgeving en Open Raadsinformatie). Toch kan het dat een gebied door een gemeente enkel op een andere manier is gepubliceerd, bijvoorbeeld enkel als PDF op de eigen website of als advertentie in een lokale krant, en daarmee niet in de dataset terecht is gekomen.
De 57.000 verzamelde documenten brachten we geautomatiseerd terug tot een behapbaar aantal door irrelevante documenten weg te filteren. De overgebleven 3500 documenten analyseerden we handmatig.
De volgens ons relevante documenten analyseerden we met het GPT-5.1-model via de app van OpenAI, door het model met documenten te voeden om er gericht en geautomatiseerd vragen aan te stellen. Daarmee werd er een aantal niet-relevante documenten uitgefilterd. Ook konden we met dit model door veiligheidsregio's ingestelde noodverordeningen uit coronatijd uit de dataset filteren.
We besloten de corona-verordeningen niet mee te tellen omdat dat besluiten zijn die niet door de gemeente, maar door de veiligheidsregio's zijn genomen. Ook heeft circa de helft van de gemeenten die besluiten niet gepubliceerd, en de andere helft wel, waardoor er geen zinnige conclusies uit konden worden getrokken.
Daarnaast hebben we documenten die over hetzelfde besluit gaan, op basis van afzender en publicatiedatum aan elkaar gekoppeld. Er bleven zo uiteindelijk 587 unieke besluiten over.