Inheemse bevolking van Suriname verwacht veel van bezoek van de koning
Tijdens het driedaagse staatsbezoek van koning Willem-Alexander en koningin Máxima dat maandag van start gaat, staat een fotomoment met het koningspaar gepland in de Palmentuin in Paramaribo. Voor de inheemsen, de oorspronkelijke bewoners van Suriname, is deze tuin pal achter het presidentieel paleis een heilige plek.
Hier stond een van hun laatste nederzettingen voordat ze hun land kwijtraakten aan Europese kolonisten. De inheemse leider Sergio Jubithana loopt tussen de koningspalmen door, gooit zijn handen in de lucht en spreekt een gebed uit waarin hij vraagt om een goed verloop van het koninklijk bezoek.
"Almachtige, we leggen deze dag en de komst van de koning in uw handen", zegt hij en sluit zijn ogen. Jubithana heeft een opdracht gekregen van de bewoners van zijn dorp, Hollandse Kamp, om tijdens de ontmoeting die hij heeft met de koning de problemen van de inheemse gemeenschap onder de aandacht te brengen.
Recht op grondgebied"We hebben sinds de koloniale tijd nog steeds onze collectieve rechten op ons grondgebied niet kunnen regelen", zegt Jubithana. "Opeenvolgende regeringen beloven dat dit geregeld wordt, maar er gebeurt niets. We hopen dit probleem bij de koning onder de aandacht te brengen, want we zijn ons land kwijtgeraakt toen Suriname een kolonie werd. Bovendien waren we als oorspronkelijke bewoners ook de eersten die tot slaaf werden gemaakt."
Het gesprek dat de inheemse leider samen met andere leden van het Traditioneel Gezag met de koning gaat hebben, is dan ook belangrijk en iedereen heeft er zo zijn eigen verwachtingen van. Het Traditioneel Gezag bestaat uit leiders van Afro-Surinaamse organisaties, marronleiders, nazaten van gevluchte plantageslaven, en uit de vertegenwoordigers van inheemse gemeenschappen.
Voor Remon Clemens, marronleider van de Kwinti-bevolking, is het belangrijk dat er op de excuses van de koning en zijn verzoek om vergiffenis in 2023, een antwoord komt vanuit de nazaten zelf in Suriname.
"De koning moet niet met lege handen komen en er zullen ook bepaalde rituelen moeten plaatsvinden", zegt Clemens. "Bij ons binnenlandbewoners is het zo dat als je iets hebt gedaan, het eerst goed gemaakt moet worden. Er moet dan een offer worden gebracht en dat ritueel moet op de juiste manier worden gedaan."
Wordt het niet op de juiste manier gedaan, dan zijn de problemen niet echt opgelost, aldus de marronleider. Het afgelopen jaar vonden verschillende bijeenkomsten plaats in het binnenland en in de verschillende districten waarbij nazaten, verenigd in verschillende organisaties, zich bogen over de excuses van de koning. Het antwoord zal maandag volgen tijdens het gesprek met de koning, zo is de verwachting.
GevoelighedenDat er in aanloop naar het bezoek al de nodige gevoeligheden zijn, bleek afgelopen week toen er commotie ontstond bij verschillende Afro-Surinaamse gemeenschappen over de keuze van het beeld waar de koning een krans zal leggen. Dat zal nu gebeuren bij het beeld van Mama Sranan, dat een moederfiguur voorstelt die verschillende kinderen in haar armen houdt; een verwijzing naar de verschillende bevolkingsgroepen van Suriname.
Volgens Iwan Wijngaarde, voorzitter van de Federatie voor Afrikaanse Surinamers, zou de koning ook een krans bij het Kwaku-monument moeten leggen, het nationaal symbool in Suriname voor de afschaffing van de slavernij. "Door een krans te leggen bij ons nationaal monument laat de koning zien dat hij zijn woorden van excuses en vergiffenis echt meent. Je kunt het niet overslaan, dat zou een blamage zijn." Wijngaarde hoopt dat het alsnog aan het programma wordt toegevoegd.
"Het gaat veel over de doorwerking van het slavernijverleden en hoe dat bij de nazaten nog steeds een rol speelt. Juist daarom is het ook erg belangrijk dat de koning juist bij het Kwaku-beeld een krans legt, het geeft aan dat de pijn erkend wordt'', aldus Wijngaarde.
Aanwezigheid van vooroudersDe inheemse leider Jubithana hoopt dat het koningspaar tijdens hun fotomoment in de Palmentuin ook een stuk van de geschiedenis van de plek mee zal krijgen. "Deze plek is verbonden met onze identiteit als inheemsen, maar ook met de natuur. Je hoort hoe de wind door de palmen waait. We zien ze niet, maar we voelen de aanwezigheid van onze voorouders als we hier lopen. Als het koningspaar er open voor staat zullen ze dat ook kunnen ervaren."