Het gerinkel van glasscherven die opgeveegd worden, echoot tussen de Kyivse flatgebouwen. Aan een kant zijn de ramen eruit geblazen, aan de andere kant is een zwartgeblakerd gat te zien dat een kamikazedrone heeft achtergelaten.
Schoonmakers met oranje vestjes lopen met emmertjes vol puin op en neer naar een stortbak. Een vrouw die aan het werk is, schiet vol. "Het brengt zoveel pijn, al die mensen die omkomen."
Het leed van de aanval eerder deze week op het eilandje Roesanivka in Kyiv is nog vers. Wat daarna komt, is na bijna vier jaar oorlog een ritueel geworden. Oekraïners ruimen, vegen, en plaatsen geperste houten platen voor de kapotte ramen, zodat inwoners zo goed en zo kwaad als het kan hun leven weer kunnen oppakken. Maar wel in de wetenschap dat twee buurtbewoners zijn gedood.
Aanvallen gaan door
Terwijl de afgelopen tien dagen Oekraïne volop in het nieuws was vanwege onderhandelingen over een mogelijk 'vredesplan' en een corruptieschandaal dat de belangrijkste adviseur van president Zelensky dwong tot vertrek, gaan de Russische luchtaanvallen op steden onverminderd hard door. Afgelopen nacht was Kyiv opnieuw doelwit.
Na middernacht konden inwoners de Oekraïense luchtafweer horen, gevolgd door inslagen van kamikazedrones en raketten die tot aan de vroege ochtend bleven komen. Opnieuw kwamen twee mensen om, tientallen raakten gewond. Voor inwoners van de hoofdstad betekende het de zoveelste slapeloze nacht, die veel mensen in schuilkelders of metrostations doorbrachten.
Op beelden van vannacht valt te zien hoe mensen in Kyiv op straat rennen na het afgaan van het luchtalarm:
Oekraïners snakken naar vrede, dat is ook steeds de boodschap van president Zelensky. Maar wel een vrede die ervoor zorgt dat Rusland niet later de oorlog hervat.
Het desastreuze 'vredesplan' dat de Amerikanen met de Russen hadden opgesteld, is inmiddels aangepast na intensieve onderhandelingen met de Oekraïners. Nog altijd is niet duidelijk wat daar in staat over het al dan niet opgeven van grondgebied en over veiligheidsgaranties.
Weinig hoop
Voor de inwoners van Roesanivka voelen al die gesprekken ver weg, abstract en weinig hoopgevend. "Wij snappen niks van wat nu gebeurt", zegt een man die zijn hond uitlaat. Verder praten over 'al die politiek', daar heeft hij geen zin in.
Twee vrouwen die naar de uitgebrande appartementen kijken en analyseren hoe de flat geraakt is, hebben er ook weinig vertrouwen in. "Niemand vertelt ons de waarheid. We hopen dat we winnen, maar ja", zegt de een. "Wij volgen het nieuws op tv en op de radio", vult de ander aan. "Wat kunnen wij gewone mensen weten? Wij leven in angst en onwetendheid."
Binnen op de zevende verdieping zijn Irina en haar man Taras een uitgebrand appartement aan het leegruimen. Zwartgeblakerd keukengerei en andere huisraad verdwijnen in een grote vuilniszak. De buitenmuur is grotendeels verwoest.
Het is hun flat, maar haar 86-jarige oudtante woonde er, zegt Irina die een foto van een glimlachende vrouw laat zien. "Ze was nog gezond, vitaal en hield van wandelen. Ze genoot van het leven."
De oudtante had volgens Irina tijdens de Tweede Wereldoorlog een Duits concentratiekamp overleefd, om nu hier door een Russische kamikazedrone uit haar bed te worden geblazen en waarschijnlijk te stikken in de rook.
Vanwege de begrafenis en alles wat geregeld moest worden, had Irina weinig tijd om het nieuws te volgen. Maar ze had daar eigenlijk ook geen zin in, zegt ze. "Eerlijk gezegd hebben weinig mensen nog hoop. Een vrede in de nabije toekomst is niet realistisch."
De Russische president Poetin maakte gisteren opnieuw duidelijk dat Rusland niet zal stoppen tot het in ieder geval de hele Donbas in handen heeft. "Als Oekraïense troepen zich terugtrekken uit het gebied dat ze 'bezetten', dan stoppen de gevechten. Als ze dat niet doen, zullen we dit met militaire kracht bereiken."
Uit peilingen blijkt dat een meerderheid van de Oekraïeners nog altijd tegen het opgeven van grondgebied is. Maar het pijnlijke gesprek wordt zeker gevoerd, zegt Irina. "Ik durf het bijna niet te zeggen, maar we kunnen de Donbas beter vergeten. Mensen praten erover, en ik ken zelfs Oekraïners uit de Donbas die zeggen dat de regio maar afgestaan moet worden."
Alleen zou dat voor Oekraïne betekenen dat Rusland opnieuw wegkomt met zijn agressie. En de zorg is dat dit Moskou een veel betere positie zou geven om later weer door te gaan, om nog meer van Oekraïne af te nemen. Die zorg erkent Irina ook. "Toch zeg ik: een slechte vrede is beter dan deze vreselijke voortzetting van de oorlog."