"Als het niet mijn feestje was geweest, dan was ik zelf ook gaan kijken", zegt Merthe Weusthuis (28) over het Project X-feest in Haren dat in 2012 volledig uit de hand liep. Dertien jaar na dato blikt ze voor het eerst terug op wat een leuk verjaardagsfeestje had moeten worden, maar wat na een open uitnodiging op Facebook uitmondde in een massale relpartij in het Groningse villadorp.
Weusthuis, tegenwoordig werkzaam als internationaal beleidsadviseur in Dubai, doet nu haar verhaal in de Netflix-documentaire Trainwreck: The Real Project X en tegenover de Volkskrant. "Ik wil me niet verschuilen", legt ze uit. "Dit is een onderdeel van mijn leven en daar heb ik me mee verzoend. Ik ben niet omgewaaid, ik heb wat van mijn leven gemaakt."
Bekijk de trailer van de documentaire hieronder:
Ze herinnert zich nog goed hoe haar uitnodiging voor haar sweetsixteenfeestje destijds viraal ging. Ze koos voor een open uitnodiging op Facebook omdat ze op dat platform niet met iedereen bevriend was die ze er graag bij wilde hebben. Op school ging haar bericht al snel rond. "Een heel groepje pakte de telefoon erbij om mijn uitnodiging aan vrienden door te sturen", vertelt Weusthuis.
Collectief enthousiasme
Die uitnodiging bereikte veel meer mensen dan bedoeld. Weusthuis wilde 78 mensen op het feestje wijzen, maar uiteindelijk zouden 250.000 mensen een uitnodiging ontvangen, van wie er 30.000 hadden aangegeven daadwerkelijk te zullen komen. Weusthuis en haar familie hadden de originele uitnodiging toen allang offline gehaald, de politie ingeseind en het feest afgelast.
Aandacht in die reguliere media maakte dat het verhaal rond de uit de hand gelopen uitnodiging een gespreksonderwerp bleef onder jongeren. Een radiozender belde Weusthuis onaangekondigd op voor een livegesprek. Op Facebook kreeg het feest het predicaat Project X, naar een dat jaar verschenen film over een feest met middelbare scholieren dat uit de klauwen loopt.
In de video zie je de beelden uit Haren van die bewuste avond:
Volgens Rudy van Belkom, destijds docent digital lifestyle aan de Fontys-hogeschool in Tilburg, speelde de uitvergroting in klassieke media zeker een rol. "In die tijd werd het door de media gebracht als iets grappigs. Wat als daar duizenden jongeren op afkomen? Daarmee werd het bijna een selffulfilling prophecy. Jongeren kregen fomo, fear of missing out."
"Er ontstond een soort collectief enthousiasme", herinnert Weusthuis zich. "Behalve in ons dorp, waar de mensen ongerust waren, dacht iedereen: dit is vet." Die belangstelling deed ook wat met haar. "Ik vond al die aandacht, dat even speciaal zijn, ook wel aantrekkelijk en spannend. Dat durfde ik niet goed toe te geven, maar ik wist het ook niet voor ze (haar ouders, red.) te verbergen."
'Ouders waren laaiend'
Ook Lisette, die niet met haar echte naam in de media wil, herinnert zich de sfeer rond de hype nog goed. "Ik zat op een andere school dan Merthe, maar kende veel mensen die haar kenden." De uitnodiging werd snel gedeeld onder jongeren, vertelt ze aan de NOS. "Ik ben uiteindelijk zelf ook gegaan, ik had fomo. Mijn ouders waren laaiend achteraf."
Die vrijdagavond stond een grote groep mensen zonder muziek op straat, vertelt Lisette. "De straat van Merthe was door de politie afgesloten. Er gebeurde vrij weinig, want het was natuurlijk officieel geen feestje." Kort daarna kwam het bericht dat er politiehonden onderweg waren, waarna ze meteen naar huis ging. Anderen bleven. Naarmate de aanwezige jongeren meer alcohol gebruikten, werd de sfeer losbandiger en grimmiger.
De volgende dag werd de schade zichtbaar: er waren brandjes gesticht, ruiten ingegooid en winkels geplunderd. Relschoppers richtten in totaal voor zo'n 1 miljoen euro aan vernielingen aan. Op de avond zelf werden 34 mensen gearresteerd, later volgden nog meer aanhoudingen. Er raakten 36 mensen gewond, onder wie vijftien politieagenten.
"Ik hoorde dat een oudere man met een baksteen op zijn hoofd was geslagen, dat doodsbange mensen met een knuppel achter de deur hadden gezeten, dat ME'ers voor hun leven hadden gevreesd", vertelt Weusthuis aan de Volkskrant. "Ik was verdrietig, boos en weet ik veel wat. (...) Ik vond het moeilijk om dat alles alles los te zien van mijzelf en mijn naam."
Lessen geleerd
Een jaar later lag er in Den Haag een rapport van de speciaal ingestelde commissie-Haren onder leiding van Job Cohen, met als ondertitel You Only Live Once. Volgens de onderzoekers zijn de gebeurtenissen in Haren "voor velen een wake-upcall" geweest, bijvoorbeeld voor de autoriteiten "die na en door Haren zich beter realiseren wat de impact van sociale media is".
"Dit was voor ons direct lesmateriaal", vertelt Van Belkom, tegenwoordig directeur van Stichting Toekomstbeeld der Techniek. "Ik gebruikte het als casus om te laten zien hoe sociale media ons leven beïnvloeden. Die avond zag je bijvoorbeeld massavorming: het feit dat mensen zich in een massa anders gedragen dan alleen, een psychologisch verschijnsel."
Project X Haren heeft de maatschappij volgens Van Belkom doen inzien dat vroegtijdige opsporing op sociale media vaak het verschil kan maken. "Politie en gemeenten volgen sociale media nu proactief. Dat kan ook een 'chilling effect' hebben. Mensen durven soms niet meer te demonstreren uit angst om gemonitord of opgepakt te worden. De aanwezigheid van controle schrikt af."