Het huis van de 45-jarige man uit Barendrecht die heeft bekend negentien meisjes te hebben misbruikt is afgelopen nacht beklad. Ook is zijn woning bekogeld met eieren. Buren keuren de actie af en hebben briefjes op de gevel geplakt waarin zij hun ongenoegen hierover uitspreken.
"Hij komt niet meer terug! Laat de buurt met rust! Kinderen hebben last van deze acties!", staat op een van de briefjes geschreven. Bij de tekst is een verdrietig gezichtje getekend. Op een ander A4'tje staat: "Laat de buurt en de kinderen met rust! Hij merkt niets van 'stoere' acties. De kinderen wel."
Door de briefjes zijn de vannacht gespoten teksten nauwelijks meer zichtbaar. Wie het huis heeft beklad en bekogeld met eieren is niet bekend. De politie heeft in gesprek met de buren aangegeven dat een actie zoals die van vannacht "niet bijdraagt aan de situatie".
De verdachte kwam vorige week in beeld nadat er aangifte tegen hem werd gedaan. Hij meldde zich vervolgens zelf bij de politie en zit sindsdien vast. Vrijdag bepaalde de rechter-commissaris dat de man nog zeker twee weken blijft vastzitten.
Het Openbaar Ministerie was aanvankelijk terughoudend met het delen van informatie over de zaak. De politie en het OM wilden eerst de ouders van de slachtoffers informeren. Vanwege de privacy van de jonge slachtoffers worden er verder geen details bekendgemaakt. Dat meldt regionale omroep Rijnmond.
Stichting Onderzoek Maritieme Vermisten heeft in het eerste jaar van haar bestaan vier verloren vissersboten teruggevonden. "Een waanzinnig succes", zegt voorzitter Cees Meeldijk, die op verzoek van families op zoek gaat naar verdwenen viskotters.
De zeebodem herbergt veel verhalen van viskotters die nooit meer terugkeerden, zoals de UK58. Een Urker viskotter die 58 jaar geleden, met vijf bemanningsleden aan boord, verdween op zee. Nabestaanden blijven vaak met veel vragen achter. Maar sinds het ontstaan van Stichting Onderzoek Maritieme Vermisten kunnen steeds meer families rekenen op antwoorden.
Na de UK154, HD108 en TX26 was de UK58 vorige week alweer de vierde vermissing die de stichting op wist te lossen. De viskotter is door wrakduikers op zo'n vier uur varen ten noordwesten van Terschelling geïdentificeerd. En dat is voor voorzitter Meeldijk heel bijzonder, zegt hij tegen NH Nieuws.
'Speld in hooiberg'Er komt veel werk bij kijken om een gezonken viskotter in de Noordzee te kunnen vinden. De zee is niet alleen immens groot, er liggen wel duizenden wrakken op de bodem. "Je bent op zoek naar een speld in een hooiberg en de truc is om die hooiberg zo klein mogelijk te maken."
De stichting is soms wel maanden bezig om genoeg informatie te vinden die leidt naar een mogelijke positie van een wrak. "Je gaat informatie verzamelen bij de families, de visserijgemeenschap en bij instanties. Je gaat de archieven in, praat met lokale historici en hebt natuurlijk wrakduikers nodig die het potentiële wrak onderzoeken", vertelt Meeldijk.
Het geheim voor dit succes is volgens hem simpel: "Samenwerken. Iedereen wil helpen. Ik noem het maar puzzelstukjes. Iedereen draagt bij met een puzzelstukje en daardoor lossen we de puzzel steeds verder op. We doen het samen en dat is heel mooi."
In het geval van de UK58 kwam de gouden tip die leidde naar het wrak uit het Nationaal Archief in Den Haag. "Daar vonden wij een positie die schipper Jacob Rasch van de UK58 net voor de ramp had doorgegeven aan een andere visser."
Een punt zettenUit een scan van de zeebodem bleek dat vlak bij deze positie een nog onbekend wrak lag dat qua lengte overeenkwam met dat van de UK58. Wrakduikers van Wrakduikteam Zeester zijn naar het wrak gegaan en maakten onderwaterbeelden. Door die te vergelijken met foto's en bouwtekeningen van een nabestaande heeft Cees kunnen vaststellen dat het de UK58 is.
Meeldijk weet inmiddels dat het brengen van het verlossende nieuws veel emoties bij nabestaanden oproept. Dat bleek afgelopen week opnieuw het geval toen de families van de bemanningsleden van de UK58 werden geïnformeerd. Een zus van een bemanningslid zei: "Dat vraagteken dat je altijd had, is nu een punt geworden."
De aanwas van nieuwe geschikte stamceldonoren stokt. Om het stamcelbestand in stand te houden of licht te laten groeien wil Stichting Matchis jaarlijks 20.000 tot 30.000 nieuwe donoren werven. Dit jaar hebben zich nog geen 10.000 nieuwe donoren gemeld.
Elk jaar krijgen 9000 mensen in Nederland de diagnose bloedkanker. Voor een deel van de bloedkankerpatiënten is stamceltransplantatie de enige kans op genezing. Daarom zoekt stichting Matchis dringend naar vooral jongere donoren.
Voor Lisanne (28) vond Matchis een passende match, waardoor zij 'een nieuw leven kreeg':
Een-op-een matchStamceldonatie slaat bij zo'n 50 tot 60 procent van de gevallen aan. Het is daarbij belangrijk dat de DNA-structuur van patiënt en donor overeenkomt, liefst een-op-een. De kans op zo'n match is ongeveer 1 op 50.000. Daarom is een groot bestand om uit te putten belangrijk.
Een derde van de patiënten vindt een geschikte donor binnen de familie. De rest is afhankelijk van de stamceldonorbank. Voor hen gaat Matchis op zoek. Jaarlijks zijn er 20.000 nieuwe inschrijvingen nodig om het donorbestand te laten groeien en de kans op een match te vergroten.
In de afgelopen vijf jaar verloopt de uitbreiding van het donorbestand steeds moeizamer. "Vooral jonge donoren tussen de 18 en 35 jaar zijn hard nodig", vertelt Bert Elbertse van Stichting Matchis. Hun stamcellen bieden namelijk de grootste kans op een succesvolle behandeling.
"Bij non-familiaire donoren is te zien dat de stamcellen van jongeren veel beter aanslaan en werken dan de stamcellen van oudere donoren", legt Elbertse uit. "Waar het precies aan ligt dat jongere stamceldonoren beter werken, is nog niet bekend."
Steeds lastigerBij Matchis merken ze dat het moeilijk is om mensen zich echt te laten registreren. Mensen zijn zeker bereid zich in te schrijven in het donorbestand, maar het afronden van de registratie laat te wensen over.
"We zien dat het steeds lastiger wordt jonge donoren te werven en onze doelstelling te halen", zegt Elbertse. "Dit jaar gaat dat zoals het er nu naar uitziet voor het eerst echt niet lukken."
Grote oproepen in de media doen veel goeds voor nieuwe aanmeldingen. Vorig jaar overleed PSV-perschef Thijs Slegers aan leukemie. Tot het einde van zijn leven zette hij zich in voor de werving van bloeddonors en stamceldonoren en besteedde daar aandacht aan in de media. "Dat leverde Matchis ruim 10.000 nieuwe donoren op", vertelt Elbertse.
Bekijk deze explainer van NOS op 3 over stamceldonatie:
Het Gerecht van de Europese Unie heeft een boete van 1,49 miljard euro die de Europese Commissie Google in 2019 oplegde, van tafel geveegd. Volgens de rechters heeft Brussel fouten gemaakt in de beoordeling van het onderzoek.
De rechters zijn het weliswaar eens met de bevindingen van de Europese Commissie, maar vinden dat hieraan niet de goede conclusies zijn verbonden. De EU heeft in de ogen van de rechters onvoldoende duidelijk gemaakt dat de drie overtredingen gelden als machtsmisbruik en dat zo samen jarenlang de Europese wet is overtreden.
Ook vinden de rechters dat de Europese Commissie niet heeft aangetoond dat de afspraken innovatie tegenwerken, dat de afspraken Google helpen om een dominante positie te behouden en dat dit consumenten schaadt. Daarmee volgen de rechters de verdediging van het concern.
Voor Google, dat het afgelopen jaar meer dan 60 miljard euro winst behaalde, was de boete van 1,5 miljard geen dreun. De boete van tafel vegen is wel een morele opsteker in een langlopende strijd met de Europese Commissie die heeft geleid tot inmiddels drie boetes. Eerder deze maand nog verloor het bedrijf een andere boetezaak om machtsmisbruik juist definitief.
De zaak waar nu uitspraak in is gedaan draait om afspraken tussen derde partijen en Google. Het gaat bijvoorbeeld om nieuwssites en webshops die de zoektechnologie van het bedrijf in hun website gebruiken. Het betekent dat consumenten op die site via Google zoeken. Net als bij de zoekmachine zelf worden er bij de zoekresultaten reclames getoond. De website krijgt een deel van de opbrengst.
Brussel oordeelde in 2019 dat in de contracten tussen de partijen door Google eisen werden gestelde waardoor concurrerende advertentienetwerken - zoals Microsoft en Yahoo - worden benadeeld. Het gaat in totaal om drie overtredingen.
Google had overigens bij het bekendmaken van de boete naar eigen zeggen al een "groot aantal wijzingen" doorgevoerd om tegemoet te komen aan de bezwaren van de Europese Commissie.
Een Oekraïense droneaanval op de Russische stad Toropets heeft zware explosies veroorzaakt. Als gevolg daarvan zijn branden ontstaan en zijn inwoners geëvacueerd. In delen van de regio is daarnaast de stroom uitgevallen, zeggen lokale autoriteiten.
Veiligheidsbronnen in Kyiv zeggen tegen persbureau Reuters dat in de Russische regio Tver een opslagplaats voor munitie is vernietigd. Er zouden onder meer Iskander-raketten, geleide bommen en artillerie hebben gelegen.
Toropets, in het westen van Rusland nabij de grens met Belarus, is een duizend jaar oude plaats met zo'n 11.000 inwoners. Het Russische staatspersbureau Ria meldde in 2018 dat er enkele jaren eerder een opslagplaats voor raketten, munitie en explosieven was aangelegd. De opslagplaats zou zijn uitgerust met onder meer water- en brandstoftanks, behandelruimtes en honderden blusvijvers.
Op beelden die op sociale media rondgaan is een enorme vuurbal te zien boven het gebied. Volgens de gouverneur van Tver proberen brandweerlieden het vuur te bedwingen.
De Russen hebben op hun beurt energievoorzieningen in de Oost-Oekraïense stad Soemy aangevallen, waardoor een back-upsysteem moest worden opgestart. De energievoorziening in het gebied is vaker doelwit van Russische aanvallen.
In de stad Kropyvnytsky, in het midden van Oekraïne, is een persoon om het leven gekomen, zeggen de regionale autoriteiten. Een 90-jarige vrouw raakte gewond en woongebouwen zijn beschadigd.
De Oekraïense luchtmacht zegt dat het afgelopen nacht 46 van de 52 drones die Moskou heeft gelanceerd heeft neergeschoten. Rusland zou verder drie geleide luchtraketten hebben gebruikt die hun doel niet bereikten.
Er is bijna niemand in Libanon die vannacht goed heeft geslapen. Tot laat in de avond zaten Libanezen aan de buis gekluisterd en nu is iedereen al vroeg wakker om het laatste nieuws te volgen. Het gaat hier een dag na de golf aan ontploffingen over niets anders.
De paniek en chaos van gisteren is overgeslagen in ongeloof: wat is hier nou precies gebeurd? Wie had er dan allemaal zo'n pieper en waarom? Zijn we in een film terechtgekomen? Wie kent er iemand die iemand kent die zo'n pieper had? Is er in de buurt toevallig ook eentje ontploft? Er zijn allerlei geruchten en analyses over hoe dit heeft kunnen gebeuren.
Er zijn zeker twaalf doden gevallen, onder wie twee kinderen. Ziekenhuizen liggen vol en komen medische hulpmiddelen en bloed tekort, maar verder ontbreken veel details. De gewonden in de ziekenhuizen, zowel in Hezbollah-wijken als daarbuiten, zijn voor de internationale en lokale media veelal onbereikbaar.
De gewonden en hun naasten dragen informatie met zich mee die lang niet altijd bestemd is voor de buitenwereld. De vele explosies hebben de identiteit en locatie van Hezbollah-sleutelfiguren en hun families ontmaskerd. Mensen die anders onbekend zouden zijn gebleven.
Bijna 3000 gewondenHezbollah, internationaal gezien als terroristische organisatie, is hier een belangrijke politieke partij, maar ook een geheimzinnige, van de buitenwereld afgesloten militante groepering met een enorm wapenarsenaal en veel goed getrainde en ervaren strijders. In veel gevallen is het niet duidelijk wie wie is en wie welke verantwoordelijkheden heeft.
Ze maken in het dagelijks leven meestal deel uit van de samenleving. Nu zijn er bijna 3000 gewonden, veelal met zware verwondingen. De semafoons gingen - nét voordat ze explodeerden - af; ze piepten waardoor ze werden opgepakt om het bericht te bekijken. Dat resulteerde in verwondingen aan de ogen en in het gezicht.
Maar bij anderen zaten de piepers in een broekzak. En dat betekent dus dat er ook veel mannen gewond zijn geraakt aan hun geslachtsdelen. Vingers zijn geamputeerd en ook omstanders raakten gewond.
Later vandaag zullen de begrafenissen zijn. Foto's van omgekomen mannen, in uniform van Hezbollah, circuleren in de media. Onder hen zijn kinderen van prominente Hezbollah-politici.
Vandaag was voor veel kinderen die de luxe hebben nog naar school te gaan de eerste schooldag na een lange zomervakantie vol zorgen. Mensen die halsoverkop vertrokken uit veiligheidsoverwegingen, intern ontheemden uit het zuiden, dagelijkse berichten over beschietingen en doden tussen Israël en Hezbollah. Maar de scholen blijven vandaag gesloten.
En in de tussentijd proberen veel mensen het dagelijks leven ook maar weer gewoon door te laten gaan. Winkels zijn open, er is verkeer op straat. Lang niet iedereen in Libanon steunt Hezbollah, maar die mensen zijn op een dag als vandaag veelal stil.
Deze mensen hebben heel andere dromen en aspiraties voor hun Libanon en ze weten: de beslissing over oorlog en vrede, die hebben zij niet zelf in de hand. Ze vrezen dat deze escalerende situatie het hele land mee kan slepen in een nog veel grotere regionale oorlog.
Gevoel van onveiligheidEn dat terwijl dit land al zoveel heeft meegemaakt. Van de explosie in de haven van Beiroet in 2020 tot liquidaties in de stad op klaarlichte dag boven op een ongekende politieke en economische crisis, waarin zoveel Libanezen al hun geld zijn kwijtgeraakt.
Sinds de allesverwoestende explosie in de haven van Beiroet hebben ziekenhuizen in Beiroet zo'n groot aantal gewonden niet meegemaakt. Want die herinneringen komen op een dag als gisteren meteen bij iedereen weer naar boven.
Onlangs werd er een nieuwe studie gepresenteerd waarin stond dat door deze opeenstapeling van crises en onzekerheden over de toekomst twee derde van de Libanezen kampt met ten minste één geestelijke gezondheidsstoornis. Deze explosies zullen het er niet beter op maken. Het gevoel van onveiligheid piekt. En iedereen is in afwachting van wat er nog meer zal gaan komen. Want het einde lijkt nog niet in zicht.
Beeld van een bewakingscamera in een supermarkt in Beiroet:
De ambtenaren van het ministerie van Algemene Zaken van minister-president Schoof verlaten per vandaag toch het Haagse Binnenhof, dat verbouwd wordt. Daarmee is voorkomen dat het ministerie een dwangsom moet betalen.
Het vertrek ging onder grote tijdsdruk, schijft het kabinet aan de Tweede Kamer. "De termijn waarbinnen is verhuisd, brengt de komende periode nog beperkingen voor het functioneren van het ministerie met zich mee."
"Zo beschikt het ministerie nog niet over alle benodigde werkplekken en (staatsgeheime) (ICT-)voorzieningen", staat in de brief. "Dat kan gevolgen hebben voor de werkzaamheden van het ministerie, bijvoorbeeld waar het termijnen betreft."
Veiligheid en bouwvertragingBurgemeester Van Zanen van Den Haag had het vertrek van de ambtenaren geëist. "De grens is bereikt", zei hij vorige maand. "Er is geen ruimte om te schuiven met het moment dat het Binnenhof geheel leeg is. Een brand in het hart van Den Haag is onaanvaardbaar en onvoorstelbaar."
De renovatie van het Binnenhof moet volgens hem zo snel mogelijk uitgevoerd kunnen worden. Een deel 'bewoond' laten levert behalve onveiligheid ook vertraging op in de verbouwingswerkzaamheden vanwege de maatregelen die daarvoor nodig zijn, zegt Van Zanen.
De gemeente kondigde vorige maand aan dat als de ambtenaren medio september niet zouden vertrekken er een dwangsom van 100.000 euro per week zou volgen, oplopend tot maximaal een miljoen euro.
Het kabinet had om uitstel van de verhuizing gevraagd voor een groep van 70 ambtenaren. Die zouden er tot het voorjaar van 2025 moeten blijven, omdat ze bij de computers met staatsgeheimen moeten kunnen. Het is nog niet helemaal gelukt om die computers aan te sluiten op een tijdelijke locatie.
